سامانه نشریات علمی

هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه تاثیر تمرین تصویرسازی­ذهنی، یادگیری مشاهده­ای، ترکیبی(تصویرسازی و مشاهده­ای) و بدنی بر بازنمایی­ذهنی و عملکرد گلف­بازان مبتدی بود.بدین منظور 60 نفر دانشجو بصورت تصادفی در 4 گروه تصویرسازی­ذهنی، یادگیری مشاهده­ای، ترکیبی و بدنی قرار گرفتند. پس از اجرای پیش­آزمون، شرکت­کنندگان در پژوهش براساس گروه­بندی خود تکلیف را به مدت سه روز (هر روز 60 کوشش) اجرا کردند و در روز سوم پس­آزمون بعمل آمد. دو روز بعد از پس­آزمون، آزمون یادداری گرفته شد. نتایج پژوهش نشان ­داد که در متغیر عملکرد گروه تمرین بدنی بهتر از سایر گروه­ها بوده است. همچنین عملکرد گروه ترکیبی نسبت به گروه تصویرسازی و یادگیری مشاهده­ای بهتر بود. علاوه براین، در متغیر بازنمایی­ذهنی گروه ترکیبی نسبت به سایر گروه­ها بازنمایی­ذهنی ساختاریافته­ تر و دقیق­تری داشت. ضمن اینکه گروه تصویرسازی نسبت به گروه یادگیری مشاهده­ای و بدنی از بازنمایی­ذهنی بهتری برخوردار بود. در کل نتایج پژوهش نشان می­دهد که تمرین ترکیبیِ تصویرسازی و یادگیری مشاهده­ای می­تواند نسبت به استفاده­ی تنهایی از تصویرسازی و یادگیری مشاهده­ای برای بهبود بازنمایی ذهنی و عملکرد بهتر باشد.

واژه‌های کلیدی: تصویرسازی‌ذهنی، یادگیری مشاهده‌ای، ساختار بازنمایی ذهنی، گلف‌بازان

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---