سامانه نشریات علمی

هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر تمرینات ادراک بینایی وابسته و غیر وابسته به حرکت بر یکپارچگی بینایی ـ حرکتی و مهارت‌های حرکتی ظریف کودکان 7 و 8 ساله بود. بدین منظور، 107 نفر از دانش‌آموزان کلاس اول دبستان‌‌های شهرستان سبزوار به‌صورت هدفمند (شرایط اقتصادی و فرهنگی یکسان، سلامت کامل و دید کامل با یا بدون عینک) انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی تمرینات ادراک بینایی وابسته به حرکت و تمرینات ادراک بینایی غیر وابسته به حرکت (هر گروه 32 نفر) و یک گروه کنترل (43 نفر) قرار گرفتند. پس از برگزاری پیش‌آزمون، آزمودنی‌های گروه‌های آزمایشی، به مدت 6 هفته و هر هفته سه جلسه 45 دقیقه­ای تمرین کردند. پس از برگزاری پس‌آزمون، نرمال بودن توزیع داده‌ها و همگنی واریانس‌ها به‌وسیله آزمون شاپیروویلک و لوین و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس در نرم‌افزار SPSS 19 انجام شد. نتایج نشان داد که تمرینات ادراک بینایی وابسته و غیر وابسته به حرکت بر یکپارچگی بینایی ـ حرکتی و مهارت‌های حرکتی ظریف کودکان تأثیر معنی­‌داری دارد؛ اما بین این دو شیوه تمرینی تفاوت معنی­‌داری وجود نداشت. نتایج این تحقیق، هم‌راستا با فرضیه حرکت نشان داد، مسئله‌ی مهم در رشد ادراکی و ادارکی- حرکتی توجه به محرک­‌های بینایی در محیط بوده و وجود حرکت در تمرینات بینایی الزامی نیست.

واژه‌های کلیدی: ادراک بینایی، تمرینات بینایی، فرضیه حرکت، مهارت‌های حرکتی ظریف، یکپارچگی بینایی-حرکتی

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---