شهزاد طهماسبی بروجنی، مهدی شهبازی، کیوان صالحی،
دوره ۳، شماره ۶ - ( ۹-۱۳۹۲ )
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی روایی و پایایی نسخه دوم پرسشنامه فضای انگیزشی ادراکشده در ورزش (PMCSQ-۲) نیوتن و همکاران (۲۰۰۰) بود. بدینمنظور ۵۳۳ نفر ورزشکار رشتههای تیمی با دامنه سنی ۱۳ تا ۲۳ سال به صورت نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامهها را تکمیل کردند. بعد از تکنیک ترجمه-بازترجمه، ده تن از متخصصان نسبت روایی محتوا (CVR) و شاخص روایی محتوا (CVI) را بهدست آوردند (۶۶/۰CVR=، ۹۷/۰CVI=). جهت تعیین روایی سازه پرسشنامهها از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، همسانی درونی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ و ثبات آن از ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از آزمون-آزمون مجدد، استفاده شد. نتایج تحلیل آماری نشان داد که مدل اولیه PMCSQ-۲ با ۳۳ سؤال، برازش مطلوبی نداشت و با حذف ۶ سؤال از پرسشنامه، مدل نهایی با ۲۷ سؤال شامل دو بُعد فضای تکلیفمحور و خودمحور شناسایی شد که شامل پنج عامل تلاش/ پیشرفت، نقش مهم و یادگیری مشارکتی، برای فضای تکلیفمحور (۱۷ سؤال) بهرسمیتشناختن نابرابر و مجازات برای اشتباهات برای فضای خودمحور (۱۰ آیتم) بود. این پرسشنامه از شاخصهای برازندگی مطلق (۰۵۴/۰RMSEA= ، ۹/۰= CFI)، همسانی درونی (۶۱۸/۰=&alpha) و ثبات (۷۳/۰=r) قابل قبولی برخوردار شد، که نشاندهنده روایی و پایایی مطلوب نسخه فارسی پرسشنامه با ۲۷ سؤال است. بنابراین میتوان از نسخه فارسی PMCSQ-۲ بهعنوان ابزاری روا و پایا جهت بررسی فضای انگیزشی موجود در جامعه ورزشکاران ایرانی با دامنه سنی ۱۳ تا ۲۳ سال استفاده کرد.
