دوره 3، شماره 6 - ( 9-1392 )                   جلد 3 شماره 6 صفحات 59-47 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه اصفهان
چکیده:   (5608 مشاهده)
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی کارآیی جهت­گیری مذهبی در پیش­بینی تجربه شیفتگی دانشجویان تربیت­بدنی با توجه به متغیرهای جمعیت­شناختی بود. همچنین به نقش متغیرهای  دموگرافیک به­عنوان اهداف فرعی توجه شد. 200نفر از دانشجویان دانشکده تربیت­بدنی دانشگاه اصفهان  به­صورت تصادفی انتخاب شدند و  به مقیاس جهت­گیری مذهبی (آلپورت و راس، 1967) و تجربه شیفتگی (سیکزنت میهالی، 1982) پاسخ دادند. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها، از رگرسیون چندمتغیره (گام­به­گام) و به منظور کارآیی مدل از روش تحلیل ساختاری و نرم­افزار 18AMOS استفاده شد. نتایج نشان داد که مدل جهت­گیری مذهبی درونی، تجربه شیفتگی را به صورت مثبت و جهت­گیری مذهبی بیرونی تجربه شیفتگی را به صورت منفی پیش­بینی می­کند. همچنین بررسی نقش متغیر­های دموگرافیک نشان داد  سن و تحصیلات با تجربه شیفتگی رابطه مثبت و معنادار دارد. علاوه بر این مشخص شد که مدل جهت­گیری مذهبی در صورت حضور متغیرهای دموگرافیک نیز از کارآیی لازم در پیش­بینی شیفتگی برخوردار است. درمجموع نتایج حاصل از این پژوهش، کارآیی جهت­گیری مذهبی درونی را در پیش­بینی تجربه شیفتگی تأیید کرد.
متن کامل [PDF 349 kb]   (3102 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
پذیرش: 1401/1/11 | انتشار: 1392/12/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.