دوره 2، شماره 3 - ( 6-1391 )                   جلد 2 شماره 3 صفحات 123-111 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- استادیار دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران
2- کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه پیام نور مرکز تهران
3- کارشناس ارشد رفتار حرکتی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران
4- استاد گروه تربیت بدنی پیام نور مرکز تهران
چکیده:   (8256 مشاهده)
کمال­گرایی و حالات خلقی سازه­هایی روان­شناختی هستند که بر طبق نتایج تحقیقات اخیر نقش بسزایی در عملکرد ورزشی ایفا می­کنند. هدف از انجام این تحقیق تعیین ارتباط و مقایسه کمال­گرایی ورزشی و حالات خلقی در ورزشکاران تیمی و انفرادی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است.براساس نمونه­گیری تصادفی، 70 ورزشکار انفرادی و 70 ورزشکار تیمی از میان ورزشکاران حاضر در لیگ برتر کشور انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از دو پرسش­نامه کمال­گرایی ورزشی دان و همکاران (2006) و حالات خلقی برومزتری و همکاران (2003) و برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش‎های آماری ضریب همبستگی پیرسون، t مستقل و z فیشر استفاده شد. یافته‎های تحقیق نشان داد در رشته­های تیمی و انفرادی میزان مهم شمردن اشتباه به­عنوان بعد منفـی کمال­گرایی و حـالات خلقی منفی قبل از رقابت ارتباطی مثبت و معنی­دار و سرزندگی ارتباط منفی و معنی­دار وجود داشت. بین ابعاد کمال­گرایی در ورزشکاران تیمی و انفرادی تفاوت معنی­داری وجود نداشت، اما در حالات خلقی، افسردگی و خستگی ورزشکاران تیمی بیشتر از ورزشکاران انفرادی بود. نتایج آزمون z فیشرنشان داد بین ضرایب همبستگی کمال­گرایی و حالات خلقی قبل از رقابت تفاوت معنی­داری وجود نداشت. کمال­گرایی منفی از طریق مکانیسم واکنش منفی نسبت به خطا و اشتباه زمینه­ساز بروز بسیاری از خلقیات منفی شده در صورتی که کمال­گرایی مثبت به دلیل اثرات انگیزشی موجب بهبود حالات خلقی مثبت می­شود.
متن کامل [PDF 1226 kb]   (5642 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
پذیرش: 1401/1/11 | انتشار: 1391/6/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.