دوره 15، شماره 29 - ( 2-1404 )
جلد 15 شماره 29 صفحات 228-204 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kalooti M, Fahiminejad A, Morsal B, bahmanpour H. Modeling Of Carbon Monoxide Pollutant Emissions Caused By Sports Events In Cities Under Multiple Scenarios
(Case Study: Azadi Stadium In Tehran). JRSM 2025; 15 (29) :204-228
URL: http://jrsm.khu.ac.ir/article-1-3317-fa.html
URL: http://jrsm.khu.ac.ir/article-1-3317-fa.html
کلوتی محدثه، فهیمی‌نژاد علی، مرسل باقر، بهمن‌پور هومن. مدل‌سازی انتشار آلاینده منواکسید کربن ناشی از رویدادهای ورزشی در شهرها تحت سناریوهای چندگانه (مطالعه موردی: ورزشگاه آزادی تهران). پژوهش در مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی. 1404; 15 (29) :204-228
محدثه کلوتی1 
، علی فهیمی‌نژاد2 ، باقر مرسل3 ، هومن بهمن‌پور4
، علی فهیمی‌نژاد2 ، باقر مرسل3 ، هومن بهمن‌پور4
1- دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران.
2- استادیار گروه تربیت بدنی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران. ،afahimi77@gmail.com
3- استادیار گروه تربیت بدنی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران.
4- استادیار گروه محیط زیست، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
2- استادیار گروه تربیت بدنی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران. ،
3- استادیار گروه تربیت بدنی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران.
4- استادیار گروه محیط زیست، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
چکیده: (3575 مشاهده)
مقدمه و هدف: هدف از این تحقیق، سنجش و مدل‌سازی انتشار آلاینده منواکسید کربن در فضای پیرامونی ورزشگاه آزادی تهران در هنگام برگزاری مسابقات ورزشی است.
روش: داده‌های پایه با اندازه‌گیری آزمایشگاهی و نیز استعلام از مراکز تخصصی اخذ شدند. مدل‌سازی به‌وسیله نرم‌افزار Austal View, Version 7 و تحت چهار سناریو انجام شد. پیش‌بینی غلظت آلاینده، در ارتفاع 5 متری شبیه‌سازی گردید. محدوده مدل‌سازی، دایره‌ای به شعاع ۱ کیلومتر از مرکز سایت در نظر گرفته شد. داده‌های حاصل با استانداردهای ملی و بین‌المللی مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته‌ها: غلظت اولیه آلاینده در فصل گرم و سرد سال به ترتیب ppm 432/1 و ppm 331/2 بوده است. میزان انتشار آلاینده برای حالت "تکمیل ظرفیت پارکینگ" و "حالت نیمه تکمیل" به ترتیب 45/81 و 5/37 کیلوگرم بوده است. نقشه‌های پهنه‌بندی نشان داد در هر چهار سناریو، بیشترین میزان انتشار در جهت شرق بوده است. بیشترین میزان تولید و انتشار منواکسید کربن مربوط به سناریوی اول (تکمیل ظرفیت پارکینگ و فصل سرد سال) و کمترین میزان انتشار آلاینده منواکسید کربن تحت سناریوی چهارم (عدم تکمیل ظرفیت پارکینگ و در فصل گرم سال) بوده است. هر چند که وضعیت این آلاینده در مجموعه ورزشی آزادی تهران و در هنگام برگزاری مسابقات ورزشی، از حد استاندارد فراتر نبوده است.
نتیجه‌گیری نهایی: با به‌کارگیری راهکارهای مدیریتی و مهندسی از قبیل: عدم روشن نگه‌داشتن درجا، استفاده از فیلتر اگزوز طراحی مناسب فضای پارکینگ و کاهش مدت‌زمان توقف این امکان وجود دارد که از تولید و انتشار بخش زیادی از آلاینده‌ها اجتناب شود.
روش: داده‌های پایه با اندازه‌گیری آزمایشگاهی و نیز استعلام از مراکز تخصصی اخذ شدند. مدل‌سازی به‌وسیله نرم‌افزار Austal View, Version 7 و تحت چهار سناریو انجام شد. پیش‌بینی غلظت آلاینده، در ارتفاع 5 متری شبیه‌سازی گردید. محدوده مدل‌سازی، دایره‌ای به شعاع ۱ کیلومتر از مرکز سایت در نظر گرفته شد. داده‌های حاصل با استانداردهای ملی و بین‌المللی مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته‌ها: غلظت اولیه آلاینده در فصل گرم و سرد سال به ترتیب ppm 432/1 و ppm 331/2 بوده است. میزان انتشار آلاینده برای حالت "تکمیل ظرفیت پارکینگ" و "حالت نیمه تکمیل" به ترتیب 45/81 و 5/37 کیلوگرم بوده است. نقشه‌های پهنه‌بندی نشان داد در هر چهار سناریو، بیشترین میزان انتشار در جهت شرق بوده است. بیشترین میزان تولید و انتشار منواکسید کربن مربوط به سناریوی اول (تکمیل ظرفیت پارکینگ و فصل سرد سال) و کمترین میزان انتشار آلاینده منواکسید کربن تحت سناریوی چهارم (عدم تکمیل ظرفیت پارکینگ و در فصل گرم سال) بوده است. هر چند که وضعیت این آلاینده در مجموعه ورزشی آزادی تهران و در هنگام برگزاری مسابقات ورزشی، از حد استاندارد فراتر نبوده است.
نتیجه‌گیری نهایی: با به‌کارگیری راهکارهای مدیریتی و مهندسی از قبیل: عدم روشن نگه‌داشتن درجا، استفاده از فیلتر اگزوز طراحی مناسب فضای پارکینگ و کاهش مدت‌زمان توقف این امکان وجود دارد که از تولید و انتشار بخش زیادی از آلاینده‌ها اجتناب شود.
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
مدیریت ورزشی
دریافت: 1403/3/20 | پذیرش: 1403/11/30 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1403/11/30 | انتشار: 1404/2/10
دریافت: 1403/3/20 | پذیرش: 1403/11/30 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1403/11/30 | انتشار: 1404/2/10
فهرست منابع
1. Ahmadzadeh, H., Kay Manesh, M., Makani Bonab, S., Ghanizadeh, I. (2023). Investigating the effects of optimal use of public transportation in order to reduce traffic and air pollution in Tabriz city. Applied Research of Geographical Sciences (Geographical Sciences), 2023: 23(68), 167-180. doi:10.52547/jgs.23.68.167
2. URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-3624-en.html (In persian).
3. Tabrizian, K., Shahriari, A., Rezaee, R., Jahantigh, H., Bagheri, G., Tsarouhas, K., Tsatsakis, A., Hashemzaei, M. (2019). Cardioprotective effects of insulin on carbon monoxide-induced toxicity in male rats, Hum. Exp. Toxicol. 38 (2019) 148-154. doi/pdf/10.1177/0960327118788134 (In persian). [DOI:10.1177/0960327118788134]
4. WB. Air pollution cost in global, World Bank Reports. (2015). www.worldbank.org/en/.../air-pollution-deaths-cost-global-economy
5. Esmailian, M., Shahmoradi, M., Karimzadeh, K. (2022). Specifying the allowed remained bottom thickness after milling in CNG steel cylinders by FEM analysis and experimentation, Journal of simulation and analysis of novel technologies in mechanical engineering. (2022).14 (2):67-75. https://sid.ir/paper/1015396/en (In persian).
6. Motesaddi, S., Hashempour, Y., Nowrouz, P. (2017). Characterizing of Air Pollution in Tehran: Comparison of Two Air Quality Indices, civil engineering journal. (2017).Vol. 3, No. 9, https://civilejournal.org/index.php/cej/article/view/465 (In persian). [DOI:10.21859/cej-030911]
7. Arnesano, M., Revel, G.M., Seri, F.A. (2016). Tool for the optimal sensor placement to optimize temperature monitoring in large sports spaces, Automation in Construction. (2016). 68 (2016) 223-234. doi:10.1016/j.autcon.2016.05.012 [DOI:10.1016/j.autcon.2016.05.012]
8. Asadzadeh, H., Hatami, A., Sasanpour, F. (2022). Measuring the condition of Tehran metropolis based on inclusive city indicators. Applied Research of Geographical Sciences (Geographical Sciences), 2022: 22(67), 301-316. https://sid.ir/paper/965622/fa (In persian). [DOI:10.52547/jgs.22.67.301]
9. Bahmanpour, H., Askari Rabori, A., Gholami, M. (2013). The qualitative and quantitative evaluation of urban parks and green spaces in city of Tehran, Advances in Environmental Biology, American-Eurasian Network for Scientific Information, (2013). Vol. 7, Issue. 11, 3474-3481 pp. http://www.aensiweb.com/old/aeb/2013/3474-3480.pdf (In persian).
10. Asl, F.B., Leili, M., Vaziri, Y., Arian, S.S., Cristaldi, A., Conti, G.O. (2018). Health impacts quantification of ambient air pollutants using AirQ model approach in Hamadan, Iran. Environmental research, (2018). 161:114-21. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29121489/ [DOI:10.1016/j.envres.2017.10.050]
11. Azizi, G.H. (2007). Tehran air pollution simulation, Natural Geographic Researchs. (2007); Vol 68, 15-32 pp. https://www.nationalgeographic.com (In persian).
12. Mansoori, N.U., Ghasemabadi, A.J. (2011). Determination of the field amount of air pollution and PSI Index in the parking buses in Tehran city, Quarterly Journal of Man and Environment, 2011; No. 19, Winter 90, 12 p. https://sanad.iau.ir/en/Article/848283?FullText=FullText (In persian).
13. Eskani, G., Siah Pirani, M. (2011). Synoptic analysis of air pollution in Tehran, Geography, (2011); 4(12), 135-161. (In persian).
14. Chernushenko, D., Van der Kamp, A., Stubbs, D. (2001). Sustainable sport management: Running an environmentally, socially and economically responsible organization. Ottawa: UNEP. (2001). https://digitallibrary.un.org/record/453171?ln=en
15. Kellison, T.B, McCullough, B.P. (2016). A forecast for the mainstreaming of environmental sustainability. Sport & Entertainment Review, (2016); 2(1), 11-18. https://scholarworks.gsu.edu/
16. McCullough, B., Pfahl, M., Nguyen, S. (2016). The green waves of environmental sustainability in sport. Sport in Society: Cultures, Commerce, Media, Politics, (2016): 19(7), 1040-1065. http://dx.doi.org/10.1080/17430437.2015.1096251 [DOI:10.1080/17430437.2015.1096251]
17. Haji SeyedMirzahoseini, S.A., Yekpai Najafabadi, A., Mohammadi, A. (2021). Evaluation of the amount of gaseous pollutants and airborne particles in the internal terminals of Tehran Bus Company, J. Env. Sci. Tech., Vol 22, No.12, March, (2021). https://www.sid.ir/paper/402597/en (In persian).
18. Shen, F., Ge, X., Hu, J., Nie, D., Tian, L., Chen, M. (2017). Air pollution characteristics and health risks in Henan Province, China. Environmental Research, 156 (2017): 625-634. doi: 10.1016/j.envres.2017.04.026. [DOI:10.1016/j.envres.2017.04.026]
19. Rovira, J., Domingo, J.L., Schuhmacher, M. (2020). Air quality, health impacts and burden of disease due to air pollution (PM10, PM2.5, NO2 and O3): Application of AirQ+ model to the Camp de Tarragona County (Catalonia, Spain). Science of the Total Environment. (2020);703:135538. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31759725/ [DOI:10.1016/j.scitotenv.2019.135538]
20. Oboudi, H., Akbari Yazdi, M., Abdolahi, G. (2020). Using Mixed Technique of Kansei Engineering, Kano Model, and Taguchi-based Experiment Design to Improve Satisfaction and Participation of Football Spectators at Stadiums, Research in Sport Management & Motor Behavior, 2020: 10(20):107-123. http://dx.doi.org/10.29252/JRSM.10.20.107 (In persian). [DOI:10.29252/JRSM.10.20.107]
21. Bahmanpour, H., Naghibi, H., Abdi, H. (2021). Environmental risk of carbon monoxide pollutants in outdoor sports and recreational spaces in Tehran, Geographical Research Quarterly, (2021): Volume 36, Number 2, 165-155 pp. http://dx.doi.org/10.29252/geores.35.2.155 (In persian).
22. Rohani, A., Tayebi Sani, S.M., Morsal, B., Bahmanpour, H. (2017). Spatial assessment and environmental sustainability assessment of Tehran Shemiran sports complexes in relation to air pollution zoning: towards sustainable development and environmental protection, Quarterly of Geography (Regional Planning). (2017); Vol. 8, No. 1, 215-236 pp. https://dor.isc.ac/dor/20.1001.1.22286462.1396.8.1.12.5 (In persian).
23. Ferdowsi, F., Maleki, H.R., Niromand, S. (2018). Vehicle refueling problem with alternative fuel under intuitive fuzzy refueling waiting times: a fuzzy solution method. Iranian Journal of Fuzzy Systems, (2018); 16(3), 47-62. [DOI:10.22111/ijfs.2019.4644 (In persian).]
24. Tavassoli, M., Afshari, A., Arsene, A.L., Mégarbane, B., Dumanov, J., Bastos Paoliello, MM., Tsatsakis, A., Carvalho, F., Hashemzaei, M., Karimi, G., Rezaee, R. (2019). Toxicological profile of Amanita virosa; a narrative review, Toxicol. Rep. (2019); 6, 143-150.
https://doi.org/10.1016/j.toxrep.2019.01.002 [DOI:10.1016/j.toxrep.2019.01.002 (In persian).]
25. Buga, A.M., Docea, A.O., Albu, C., Malin, R.D., Branisteanu, D.E., Ianosi, G., Ianosi, S.L., Iordache, A., Calina, D. (2019). Molecular and cellular stratagem of brain metastases associated with melanoma, Oncol. Lett. 17 (2019); 4170-4175,
https://doi.org/10.3892/ol.2019.9933 [DOI:10.3892/ol.2019.9933.]
26. NIOSH. National Institute for Occupational Safety and Health. (2014). https://www.cdc.gov/niosh/index.htm
27. Ahmadi, M., Jalalian, A., Faghih Habibi, A. (2022). Risk assessment of PM2.5 on the health of citizens (Case study: district 10 of Tehran). Anthropogenic Pollution, 2022, 6(1), 26-35. doi: 10.22034/ap.2021.1939797.1117
28. Baharfar, Y., Mohammadyan, M., Moattar, F., Nassiri, P., Behzadi, M.H. (2022). Multiple Linear Regression Model for Prediction of Pupils Exposure to PM2.5. Anthropogenic Pollution, 2022, 6(1), 75-83. doi: 10.22034/ap.2022.1951375.1127
29. Fashi, M. (2023). Air Pollution, Exercise, and Inflammation, JOURNAL OF GORGAN UNIVERSITY OF MEDICAL SCIENCES, 2023. vol. 24, no. 4
30. (84) , pp. 1-9, 2023, [Online]. Available: https://sid.ir/paper/1127268/en
31. TAQCC. (2018). Teharan air quality control Company. Report of Tehranz, Tehran Municipality, Nashr-e- Shahr. pp 265. (2018). https://www.iqair.com/iran/tehran
32. Tehran Terminals and Parks Organization. (2014). https://terminals.tehran.ir
33. Bahrami A. Air pollution control engineering methods, Tehran, Fanavaran, 303 p. (2017).
34. Can, G., Sayili, U., Sayman, A., Kuyumcu, F., Yilmaz, D., Esen, E., Yurtseven, E., Erginöz E. (2019). Mapping of carbon monoxide related death risk in Turkey: a ten-year analysis based on news agency records, BMC Public Health, (2019); 19, 9. [DOI:10.1186/s12889-018-6342-4]
35. WHO. (2019). Air quality and health, www.who.int. Retrieved 2019. https://www.who.int/
36. USEPA. (2016). An examination of EPA risk assessment principles and practices. EPA/100/B-04/001. Washington (DC): OSA, USEPA; 2016, http://www.epa.gov/OSA/pdfs/ratf-final.pdf
37. Tahmasabi, H.A., Razavi Nasab, S.J. (2019). Analysis of effective factors in the development of the use of compressed natural gas (CNG) instead of gasoline in Iran's road transportation system using the systems dynamics model. Transportation Research Journal, 2019; 17(3); (64 consecutive), 45-58. https://www.trijournal.ir/article_96253.html?lang=en (In persian).
38. Mirzadeh Tabatabai, M., Rabati, M., Azizi, Z. (2023). Determining the spatial pattern of urban green space distribution (case study: Zone 5 of Tehran Municipality). Applied research of geographic sciences (geographical sciences), 2023: 22(67), 171-188 PP. http://dx.doi.org/10.52547/jgs.22.67.171 [DOI:10.52547/jgs.22.67.171]
39. Wang, H., Jia, Y.M, Reitz, R.D. (2014). Development of a reduced n-dodecane-PAH mechanism and its application for n-dodecane soot predictions, Fuel, (2014); 136, pp. 25-36. (In persian). [DOI:10.1016/j.fuel.2014.07.028]
40. Kermani, M., Jafari, A.J., Gholami, M., Fanaei, F., Arfaeinia, H. (2020). Association between meteorological parameter and PM2.5 concentration in Karaj, International Journal of Environmental Health Engineering, 2020; 9(1):4. https://ijehe.mui.ac.ir/article_26782 (In persian).
41. Mohaghegh, S., Hajian, M. (2013). Sport and Air pollution, Scientific Journal of Medical. 2013; Vol 31, No 3, 237-249. Kink: magiran.com/p1220418. (In persian).
42. O'Reilly Norm Berger Ida, E., Hernandez, T., Parent Milena, M., Se'guin, B. (2015). Urban sports capes: An environmental deterministic perspective on the management of youth sport participation, Sport Management Review, 2015, 18, 291-307. [DOI:10.1016/j.smr.2014.07.003]
43. Rahimi, J., Rahimi, A., Bazrafshan, J. (2013). Study of Persistence of Polluted Days with Carbon Monoxide (CO) in Tehran City Using Markov Chain Model, Environmental sciences and technology, (2013)
44. Rahimi, J., Rahimi, A., Bazrafshan, J. (2013). Study of Persistence of Polluted Days with Carbon Monoxide
45. (CO) in Tehran City Using Markov Chain Model, Environmental sciences and technology, (2013); Vol. 15, No. 2, 12 pp. (In persian).
46. Mostofie, N., Fataei, E., Kheikhah Zarkesh, M.M., Hezhabrpour , Gh. (2014). Assessment centers and distribution centers dust (case study: NorthWest, Iran), International Journal of Farming and Allied Sciences, 2014, Vol. 3, No. 2, pp.235-243 [DOI:10.30476/jhsss.2021.90925.1203]
47. Sadigh, A., Fataei, E., Arzanloo, M., Imani, A.A. (2021). Bacteria bioaerosol in the indoor air of educational microenvironments: Measuring exposures and assessing health effects. J Environ Health Sci Engineer, 2021, Vol. 19, No. 2, pp.1635- 1642. doi: 10.1007/s40201-021-00719-5 [DOI:10.1007/s40201-021-00719-5]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
